پاییز سبز

گنبد خاکی و ماتم زده تا می ریزد

بر سر زائر تو خاک عزا می ریزد

حسرت اینکه بگویند: «ضریحت زیباست»

سال ها غصه به قلب شعرا می ریزد

شب به شب «جامعه» می خوانم و می بینم نور

خط به خط ظلمت اشعار مرا می ریزد

علت بارش باران! سبب رویش گل!

ذکر تو از دهن چلچله ها می ریزد

«أمرُکم رشد» ... و ما بچه کبوتر هستیم

«ذکرُکم نور» ... دلم بین دعا می ریزد

کاش می مردم و امروز نمی دیدم که

قبح توهین به تو - توهین به خدا - می ریزد

از شما نیست بعید اینکه ببینیم آخر

کافری اشک به دامان شما می ریزد

::

من قسم می خورم این عشقِ جنون آور من

عاقبت پای شما خون مرا می ریزد